به قلم کامران احمدوند
یک) بند 53 در کتاب مادیان هزار دادستان، صفحه 213 نشان می دهد که در میان زرتشتیان، گاهی سرپرستی زن مطلقه، همچنان در دست شوهر سابق بوده است. 

دو) طبق این بند شوهر، زن مطلقه ی خود را می توانسته به ازدواج پسر صغیرش در آورد. اگر با خوشبینی نگاه کنیم، فرض را بر این می گذاریم که این پسر برای شوهر بوده نه برای زن. در این صورت باز هم زن با این پسر محرم است؛ زیرا زن پدر یکی از محارم است.

سه) زرتشتی ها این همه داد و قال راه می اندازند که چرا بیشتر علمای مسلمان، اجازه ی ازدواج نابالغ را داده اند، اما مادیان نشان می دهد که خودشان نیز چنین ازدواج هایی را داشته اند.

در مادیان هزار دادستان، صفحه 213 می خوانیم:
«چنانچه مردی با رضایت (خودِ) زن، زن را از همسری طلاق دهد و (او را) به زنی پسر صغیر خویش دهد و (آن پسرِ) صغیر در صغارت فوت کند، آنگاه آن زن به همین سبب قیمومت آن  مردی را هم (که او را طلاق داده بود) به دست خواهد آورد»
مترجم در پی نوشت 45 چنین نوشته است:
«به سبب اینکه شوهر دوم زن در هنگام صغارت مرده است، از این رو او پیوسته تحت سالاری پدر آن پسر یعنی شوهر اول خود باقی می ماند».

مادیان هزار دادستان ص 213